Ang Talambuhay ni Alyssa R. Dioyo

“Ang batang may pangarap sa buhay”

Isang buwan pa lamang ako dito

Ako si Alyssa del Rio Dioyo. Ipinanganak ako noong Disyembre 16, 1993. Ang aking mga magulang ay sina Amador J. Dioyo at Melinda D. del Rio. Ako ay may dalawang kapatid sila ay sina Sheryl Grace Villapando ang panganay sa aming magkakapatid at si Mariel Dioyo naman ang pangalawa sa amin.Ako naman ang bunso.

Kami ay nakatira sa Brgy. San Benito Alaminos, Laguna. Masasabi kong payak ang aming pamumuhay. Ang trabaho nang aking ama ay isang jeepney driver. At ang aking ina noon ay isang may bahay lamang. Sa parte naman nang aking kabataan ay masasabi kong makulay at masaya. Marami akong mga kaibigan at nakakalaro noon. At kapag bakasyon naman, kaming magkakapatid ay sa Bulacnin, Lipa City, kung saan doon naninirahan ang aming lolo at lola. Sa buong buwan naman nang Abril, kami ay pumupunta sa Balete, Batangas sa bahay nang ina ng aking lola at kami ay naliligo sa tabing dagat at kung minsan ay namamangka. At sa buwan naman ng Mayo ang aking kapatid na panganay ay sumasali sa Santa Cruzan.

5 months and 10days ako

Napakasaya  talaga ng aking kabataan at sa kaibuturan ng aking puso ay palagi kong inaalala ang mga nakaraan. Lalo na at puno ng kaligayahan ang aking nadarama sa tuwing mamasdan ko ang napakaraming larawan at dahil doon ay naiisip ko na napakasarap, maligaya at masaya kaming pamilya.

Isang taon na ako dito

At  sa yugto naman ng aking pag-aaral ay masasabi kong naging maayos ang aking pag-aaral. Una akong pumasok sa Day Care Center na malapit lamang sa aming bahay. Ang naging guro ko ay si Gng. Gigi Escueta, aakalain ba ninyong siya rin ang naging guro ng aking mga kapatid? Nakatutuwang isipin diba? At sa pagpasok ko naman ng elementarya ay nag-aral ako sa mababang paaralan ng San Benito Elementary School at nakapagtapos ng may ikatlong karangalan. Subalit nung ako ay nasa ikalimang grado na ay may dumating na malaking sakuna sa aming buhay. Ang aking ina ay pumanaw sa sakit na leukemia at dahil doon ay nabenta ang aming bahay. Naging napakahirap at napakasakit sa aming lahat ang pangyayaring nawala ang aking ina. Ngunit sa tulong ng Diyos ay nagawa naming makabangon.

4 na taon na ako

Bukod doon ay tumutulong din ako sa pag-aalaga sa aking lola dahil sa matanda na ito ay kinakailangan ko syang pakainin, paliguan at damitan. Kung minsan ay ako na rin ang naglalagay ng diaper sa aking lola. Ang akin naming lolo ay huli na rin dahil sa katandaan na rin kaya kailangan na ding bantayan. Kaya kung minsan ay sumasagi sa aking isipan noong sila ay malalakas pa. Sila ang lahat ang gumagawa nang ginagawa ko ngayon noong ako’y paslit pa lamang. Nariyan yung aking mga kapilyahan na bigla ko na lamang tatawagin yung nagtitinda ng sorbetes at bibili ako at saka ko tatawagin ang aking lolo para magbayad ng binili ko. At kung minsan naman ay pinagtataguan ko sila at magpapahabol ako sa kanila. Siguro ay talagang ganito lamang ang buhay.

Ngayon ako ay nag-aaral sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School at parang ganoon pa rin naman ang buhay. At ngayon nga ay nasa ikaapat na antas ako nang aking pag-aaral sa hayskul, ay isa na naming kabanata nang aking buhay. Hindi pa nga natatapos at nagbubukas na naman ang isang kabanata na higit na nangangailangan nang lakas nang loob at higit na tiwala sa sarili. Dahil sa yugtong ito, Ito ang magtuturo sa akin ng aking isang magandang kinabukasan  kung saan ko higit na kailangan ang pagmamahal at kalinga ng aking pamilya upang higit akong magtagumpay sa anumang pagsubok na kakaharapin ko sa buhay. At sa layunin kong makapagtapos nang pag-aaral sa kolehiyo at upang higit sa lahat ay matulungan ko ang aking pamilya hindi lamang sa pinansyal na pamamaraan ngunit higit sa lahat ay upang kami ay makasabay sa agos nang pag-unlad nang bawat isa, sa lahat nang Pilipino sa bansang Pilipinas.

Sa kasalukuyan, ay iniisip ko na magtrabaho muna habang ako ay nag-aaral nang kolehiyo at kumuha muna nang dalawang taong kurso at mag-aral muli kapag nakaluwag na sa pera. Iniisip ko rin ang kapakanan nang aking ama dahil may sakit ito at ayoko nang umasa pa sa pagbibigay nang baon sa akin. Dahil nasa tamang gulang na ako, alam ko na ang tama at mali. Sa buhay ngayon ay kailangan ko nang maging praktikal. Ayoko nang makadagdag sa problema nang aking pamilya bagkos ay nais kong makatulong.

Ngayong malaki na ako

Kahit na maraming pagsubok, hindi makakahadlang sa akin ang makapagtapos nang pag-aaral. Sa taong lumilipas, mga pagsubok na dumadating at mga suliranin sa buhay, huwag kayong sumuko. Marahil kung ako ay nagpatalo sa mga pagsubok na ito, hindi ako makakapagtapos nang elementary at hayskul. Magiging gabay ko ito  upang lalo akong tumibay. Iniisip kong hindi lamang ako ang nakakaranas, nasasaktan at nahihirapan sa buhay. Masarap ang mabuhay nang propesyonal at walang iniintindi sa buhay, kung mayroon man ay hindi ganoon kalubha.

Isang Alyssa Dioyo na naman ang magpapatunay na kayang makamit ang kagustuhan at mithiin sa buhay bunga nang sariling pagsisikap na matuto at pagiging masipag at isang ulirang anak. Isang Alyssa na balang araw ay ipagmamalaki nang kanyang pamilya. Nais kong maging isang idolo nang mas nakakabata sa akin. Tularan ang aking magagandang ala-ala at baunin ang mga payo nang kanilang mga magulang.

Isang makulay na buhay ang naihayag ko sa inyo, Nawa ay maging matagumpay ako sa aking mga pangarap na inaalay ko sa aking pamilya at lalong higit sa. . .aking INA.