Ang talambuhay ni Junnnielyod F. Agozar

Ako si Junnielyod Fernandez Agozar, isang masayahing bata. Labing-anim na taong gulang. Ipinanganak noong Agosto 24, 1994 sa ospital ng San Pablo. Anak nina Rosalie Agozar at Anselmo Agozar, bunso sa tatlong magkakapatid at kaisa-isang babae. Ang aking dalawa pang kapatid ay si Jojo at Joseph Agozar. Nang ipinanganak ako ng aking ina ay malusog at mataba na ako kaya mga tito't tita ay lagi akong hinihiram.

Noong kami'y mga bata pang magkakapatid ay nakatira sa San Joaquin na kung tawagin ay "silangan", naglalaro sa harap ng bahay. Ang trabaho ng aking tatay noon ay magsasaka at si inay ay katulong ni tatay. Mayroon kaming isang kalabaw na katulong ni tatay araw-araw. At nang magtatlong taon ay may di inaasahang pangyayari. Isang araw nagpaalam si tatay kay inay upang pumunta sa kanyang mga kaibigan, binabantayan na ni inay si tatay sa labas ng bahay. Alas syete na ng gabi nang may narinig si inay ng putok ng baril, hindi niya alam na si tatay pala iyon, nakikipag-inuman ito, nakikipagkulitan,pero napagtripan siya, bumunot ang kaibigan nya ng baril at siya ang tinamaan. Ang masakit dito, ang nakabaril sa kanya ay kapatid ng hipag niya. Napakalungkot ng gabing iyon. Kwento sa akin dalawang araw bago mangyari iyon, ay palagi daw tinitingnan ni tatay ang aming mga litrato, marahil iyon siguro ang hudyat na huling araw na niya yon. Maagang nabalo ang aking ina, sa edad na 34, pero hindi kami sumuko,lumipat kami sa bahay ng aming lolo't lola. Masaya kami doon dahil kasama ko ang iba pa naming pinsan.

Graduation ko noong kinder.

Nang pumasok ako ng kinder, nagaroon ako ng parangal tulad ng best in Filipino, doon nagsimula ang pagsisikap kong makapagtapos. At nang nagpitong taong gulang na ako, ipinaghanda nila ako, tulad ng paborito kong pagkain ang spaghetti at iba pa. Iyon ding araw na iyon ay intrams ng aming eskwelahan, may palaro ang muse at eskort ng bawat seksyon, unahan dito na makapagtaas ng kanya kanyang flag, ako'y naiyak dahil hindi ko naitaas ang amin. At nang naggraduate na ng kinder ay may presentation ng sayaw at isa ako sa napiling sasayaw dito. Sinayaw namin ang Pearly Shell, dito nagsimula kung bakit nagustuhan ko ang pagsasayaw kahit di gaanong malambot ang aking katawan.
Noong nasa ikalawang baitang naman ako, nakagawian na naming magpipinsan ang magbakasyon sa aming tita, dalawa lang kamaing nakapunta noon. Kinagabihan, matutulog na kami, bigla namang sumakit ang aking ngipin, para lamang mawala ang sakit, pinainom ako ng 'dolfenal' pero nagkaroon ito ng epekto sa akin, biglang nangati ang buo kong katawan, hindi malaman ang gagawin, pinainom na ako ng tubig na may asukal pero wala pa rin. Dinala na ako sa ospital, pagkarating naman doon ay hindi na ako nakausap dahil nawalan na ako ng malay. Hindi ko na namalayan na nasa kwarto na pala ako. Siguro ay wala na ko sa mundong ito kung hindi agad naagapan.
Noong nasa ikaanim na baitang na ako, palagi akong nagbibinalot sa tanghali para lamang makapaglaro.nilalaro namin noon ang bantay base, patintero, chinese garter

Graduation ko noong Elem.

at iba pa. Napakasaya talaga na palagi kaming naglalaro sa tanghali. Marami namang pagbabago ang nangyari sa akin tulad ng pagkakaroon ng monthly period na nuo'y iniyakan ko pa, isa yon sa mga di ko makakalimutan. Hindi rin maiwasan nuon ang magkaroon ng manliligaw, pero wala pa sa isip ko ang ganung bagay, dahil nga bata pa ako.
Pagkagraduate ko ng ikaanim na baitang ay doon na nagsimulang mapahiwalay ako sa aking pamilya dahil nga sa hirap ng buhay ay sa aking ninong at ninang na ako nakatira, at sila rin ang nagpapaaral sa akin ngayon.At sila ang dahilan kung bakit ko nakita ang paborito kong mang-aawit na si Sarah Geronimo.
Pagtungtong ko ng hayskul ay pinalad akong makasama sa mataas na seksyon A sa paaralan ng Col.Lauro Mem. National High School. Medyo bago sa akin ngayon dahil panibagong pakikitungo sa ibang tao ang aking mararanasan, maiiba na rin ang magiging kaibigan ko. At hindi ako nahirapang gawin yon dahil tinulungan

Ako at si Ninang

din nila ako. At dahil don nakuha akong sekretarya ng aming seksyon, at masaya ako dahil may tiwala sila sa akin. Nagkaroon ako ng mga mababait na kaibigan tulad nina Krislyn, Zsarene, Jelaisa at Christine. Sila ang mga kasama ko araw-araw, masarap kasama. At kahit ang mga iba ko pang kaklase ay naging ka-close ko na rin. At sa paglaban namin ng Ibong Adarna ay nagtulong-tulong kami upang magawa naming ng maayos ang play na iyon. At sa pagdating ng araw nang laban namin ay hindi kami nabigo, nagbunga ang aming paghihirap at pagsisikap. Nasungkit namin ang unang pwesto. At kahit sa nutrijingle ay hindi kami nabigo. Dinanas ko din na sa pag-uwi ko sa hapon, wala pa akong kasabay, nasakyan ko noon ay Tanauan dapat ay Calauan, kaya bumaba ako sa may sambat at sumakay uli ng panibago. At isa pa, sumakay ako ng wawa, dapat wawa/tikew, hanggang wawa lang iyon kaya bumaba ako sa Magdalena, at nilakdad ko na lamang hanggang makarating ako sa amin. Nakakahiya man pero hindi ko na inisip yon.
At ng nasa ikalawang antas na ako, nagkaroon ako ng panibagong mga kaklase, iyon ay sina Mharen, Razel, Loiue, Daisy, Wilyn at marami pa. Lumaban din kami ng Florante at Laura at Nutrijingle, natalo namin ang science noon kaya masaya kami. At dito rin ako nagkaroon ng manliligaw na akin pang kaklase.
Nang dumating naman na nasa ikatlong antas, dito nagsimulang magmature ang aking pag-iisip. Mga bagay na kailangang pag-isipang mabuti, wag padalos-dalos sa mga desisyon. At dito ko naranasan ang unang pagdalo sa Junior Senior Prominade, kaya di ko naiwasang maging excited. Nagkaroon din ako ng mga bagong kaklase na galing sa iba’t-ibang seksyon at mababait pa. nagkaroon ng kasiyahan ang aming eskwelahan na tinatawag na “Shindig”. At napagalitan ako dito dahil nakita ako ng aking kapatid na nasa seven eleven kasama ang mga kaibigan ko. At sa pag-uwi dun ako nagalitan.
Nang nasa ikaapat na antas na ako, hindi ko na maiwasan ang maging malungkot dahil ito na ang huling taon ko ng pagiging hayskul, nilulubos na ang bawat araw na kasama ang mga kaklase. May paligsahan ngayon ang bawat seksyon, gaya ng group singing sa English, nakuha naming ang ikatlong pwesto. Ang pinakagusto ko ay ang cheerdance. Nagpakahirap para lamang mabuo ang isang sayaw. Nakuha naming ang unang pwesto at sobrang saya ng aming seksyon. Hindi rin mawawala dito ang

     Ako sa JS |Prom.

asaran ng bawat seksyon, tulad na lamang ng sa Science. Kahit sa mga sports kami rin ang nagwagi. Maliban sa basketball. At sa pangalawang beses kong pagdalo sa JS Prom, Hawaiian Theme naman ito, kaya naengganyo akong sumali. Masaya ang padiriwang na ito dahil marami akong nakilalang mga kaibigan. At nang mag-valentines, may nagbigay sa akin ng bulaklak, nagulat ako nung una, hindi ko sana iyon tatanggapin pero naisip ko sayang naman ang effort niya kaya tinanggap ko, at siya rin ang nagbigyay sa akin noon ng bag na paborito ko pang kulay at tsokolate. At ngayon sa nalalapit ko ng pagtatapos bawat araw ay akin nang nilulubos, at kahit hindi ko kasama ang aking pamilya ay siya pa rin ang magsisilbing inspirasyon ko patungo sa aking tagumpay.